Babs: "Voor de zevende etappe verlaten we Epernay en met pijn in het hart ook de Champagnestreek. Maar niet nadat ik op de Avenue de Champagne effekes ben binnengewipt bij Moët et Chandon en Laurent Perrier. Ik heb mijn boodschappen gedaan, er mogen nog feestjes volgen deze tour, 'k zen voorzien.
We rijden naar Nancy en het is de op één na langste rit van deze tour, vlak terrein tussen de velden met zonnebloemen maar met 2 cols van vierde categorie net voor de finish. Het venijn zit dus in de staart. En da zullen de renners geweten hebben. Alhoewel het al snel duidelijk wordt da ge ook op een plat stuk van uwe fiets kunt vallen. Valpartijen, het lijkt wel een hype in deze ronde.
Het zware werk wordt vandaag verricht door de jongens van Cannondale, ge weet wel, de teammaten van groene truidrager Peter Sagan. Een van de schoonste ventjes van het peloton. Alhoewel er toch wel eens mag vermeld worden dat er in de publiciteitskaravaan ook veel schoon volk meerijdt. Het zicht hier in Frankrijk is meer dan dik in orde te noemen. Ik ben hier zeker ni tegen mijn goesting.
Boven op de laatste col krijgen we een aanval van Greg Van Avermaet en Sagan is onmiddellijk mee. Het moet gezegd, hij teert toch wel een beetje op het harde werk van de Greg. Maar in de afdaling ziet ook Richie Porte zijn kans schoon om mee te gaan. Tussen haakskes, Richie dat is die coureur die zelfs met zijn truike aan zijne sixpack ni kan verstoppen. Die gast mag nu eens zeggen dattem blokskes heeft.
Witte trui Kiatkowski volgt de Richie en Trentin zet zich in zijn wiel.
De rit zou echter ni compleet zijn zonder een val van Jurgen Van Den Broeck. In de sprint gaat hij nog maar eens tegen de vlakte. Als er een truike moest komen voor beste valler, dan wint de Jurgen op zijn sokken. Zijn eigen reactie hierop is echter heel laconiek : "in mijnen eersten tour had ik geen vel meer over, nu is er nog genoeg dat eraf kan". Lieve Jurgen, ik ben ni zo zeer bezorgd over uw vel, maar aan dees tempo gade volgens mij toch door uw truikes en broekskes geraken. Ik hoop da jullie een goei naaister hebben meegebracht, en dan bedoel ik één die goed is met naald en draad. Anders zoude wel eens zonder kleren in Parijs kunnen aankomen.
Trentin en Sagan sprinten ondertussen voor de eerste plaats. En just voor ze over de meet gaan, slaagt Talansky, die naar overal aan het kijken is behalve naar waar hij rijdt, erin om ook nog effekes tegen de vlakte te gaan. Hij zal gedacht hebben, een beetje spektakel just voor de eindstreep kan nooit geen kwaad. Bij deze dus.
Matteo en Peter gaan bijna gelijktijdig over de finishlijn. Trentin is nen toffe gast en bewijst dit door Sagan te feliciteren maar gelukkig komt direct iemand hem vertellen dat ni de Peter maar hij gewonnen heeft, zij het dan maar met enkele millimeters voorsprong. We krijgen dan toch nog een vreugdekreet, zij het met wat vertraging.
Ritwinnaar is dus Matteo Trentin van OPQS. Sagan mag het podium op om een nieuw groen truike in ontvangst te nemen, maar zijn lipke hangt naar beneden en Nibali behoudt, voorlopig toch, het geel.
Onze Greg die zo hard gewerkt heeft, moet zich tevreden stellen met een 10de plaats. 't Is ni altijd even eerlijk, ook ni in den tour."
Babs in den Tour.
